maandag, februari 06, 2006

Stormvogels uit 5 feb 2006

Er werd zenuwachtig rond gebeld op zaterdagavond, we hadden te kort spelers. Muis had familie verplichtingen want hij werd de nieuwe godfather, Neus leed aan een gemuteerde vorm van de Kippe(n)griep, en Bram had een chronisch ei op zijn knie. (Zou dat iets te maken hebben met de kippe(n)griep van Neus).

Wie kon er nu mee doen? Vanaf nu af mochten er alleen spelers mee doen, die de kampioensaspiraties van Zesde konden waar maken. Kosten noch moeite werden gespaard. Uit het archief werd nog een toppertje van het Zesde van wel eer opgetrommeld: Bart, de huidige keeper cq spits van de Zaterdag 2. Bram ging wel mee, maar als uiterse noodoplossing en supersub. Ja, want de vorige keer 4-7 thuis verloren en tegen huidige nummer drie in de poule des doods mag je geen punten laten liggen.

Iedereen was op tijd in de lokale kantine, niemand was weg geweest. (Nu wordt het echt serieus) Het ging nu om de knikkers en niet meer om het spelletje. Zo vaak kan je niet kampioen worden in het carriere. Op tijd weg naar Storm(polder)vogels, alleen Kamiklazi en Bart waren laat, Kami reed en wist weer eens de weg niet.

Het esde hoopte dat de “Jan Koller” van Poldervogels niet mee deed, die scoorde namelijk de vorige keer 4 goals. De opstelling werd aangepast, Bart op de plek van de Tank. Zo was het oude centrale duo DaGuns en Bart was weer eens hereningd. De tank als slager op linksback. Kami naast Lamborginhi centraal en de (te) dikke (en) dertigers Kiekel en Schepiegoal in de punt. En P Erkelens als een Taliban terrorist op recht. Onze import belg Le Berry als een ontketende Lionel Messi op links. O’Sjonnie op zijn hok, Swansie rechts in de zone en Rommie als de altijd tropische verassing met de vlag langs de lijn,

Die Lange deed niet mee, maar daar stond een bekende spits tegenover Bart: Hennie Meyer. Kami vroeg aan hem “ jij bent toch..?” “Ja” zei Hennie. “Oh, hoe heet jij ook al weer..?” Ondanks dat de beste man bij Ajax (uit de goede tijd nog) en Groningen had gespeeld en het eerste doelpunt in de J – League had gemaakt. Kwam hij er absoluut niet aan te pas. Ondanks de verwachte tegenstand, draaide het Zesde als een dolle. De machine draaide soepel, een vergelijking met een Barcelona, of Braziliaanse elftal bijna te min waren. Een keer raken en aanvallen over 6 7 schijven.

De eerste corner, deze werd strak voor gegeven door Schepiegoal en de luchtmacht onder leiding van de Kievit brothers, Bart en Guns zeilden de 16 in. P Erkelens zette zijn erorme dikke kop tegen de geplaatste bal 0-1. P. Erkelens kreeg vleugels (en niet van de Red Bull). Hij had een zee (dat krijg je in de buurt van IJmuiden) van ruimte, waar wel 3 veerboten konden zinken. Maar voor het eerst zijn een hele lange tijd deed hij iets met de ruimte. Ook nam hij alle ballen nu wel goed aan, in plaats van die rare akties om de bal met de buitenkant van je schoen achter je standbeen door de benen van de tegenstander te spelen (wat nog nooit gelukt is) Hij leek wel op een Johnnie van het Schip of Finidi George in vorm, alle voorzetten kwamen aan. Binnen no time werd P Erkelens weer diep gestuurd, behield het overzicht en knalde de 0-2 binnen. Zo’n vijf minuten gespeeld en de toon was gezet.

De rechterkant was ijzersterk, Paul “Swans” Lanser stoomde op als TGV op snelheid en kwam voor het eerst sinds de uitvinding van de Senseo in het strafschop gebied van de tegenstander. Paul won de scrimmage 3-0. Le Berry bewees zijn waarde, als beste transfer van het seizoen. Hoewel normaal gesproken de Godverdommu (met zachte G) niet van lucht zijn, maakte hij door twee keer zijn tegenstanders gek te maken de 0-4 en 0-6. Schepigoal moest nu ook aan bak, de spits met de glazen hamstrings, kon hij niet achter blijven in de strijd om de topscorers titel en maakte de 0-5 en 0-7.

En toen was het rust. Stormvogels compleet overklast. Hennie Meyer maakte dat weg kwam, dit was een vernedering die zijn weerga niet kende. Hij was nog nooit zo weg gespeeld. Stormvogels had nog geen schot op goal geven. En O’sjonnie stond goal alleen maar met de gedachte wat hij zijn geboren vrucht voor naam zal geven. Dan mag hij op het veld nooit scoren, maar thuis is hij een Pele (scoort altijd en overal).

In de rust werd Muis even op de hoogte gebracht van de stand. Zijn petekind werd zo wat verdronken in het wijwater, uit ongeloof over de ruststand. Na rust werd wat rustiger gespeeld, iedereen spaarde zich en voor de twee toeschouwers hoefde er ook niets meer te bewezen te worden. Twee corners later, de kwam de bal strak voor de goal. Iedereen miste de bal, alleen Kamiklazi kreeg de bal met een gelukje mee. En die schoot de kinderbijslag uit de kruizing van de keeper 0-8. Lamborginhi had al een kans of 6 om zeep geholpen, door met zijn wreef de bal te schieten, terwijl hij de koning van de punters is. Kiekel als voormalig spits van het eerste was behoorlijk gefrusteerd dat hij als spits nog geen enkele keer het net kon laten bollen. Gelukkig voor zijn zelfvertrouwen kreeg hij nog wat niet te missen kansen. En kon de 10 worden vol gemaakt. Iedereen blij omdat we 10 waren gemaakt. En Sjonnie omdat hij eindelijke weer eens de nul had gehouden.

Bram had zich gespaard, en dat is ook een verdienste. En de Tank die als enige nog niet gescoord heeft, kan het nog 7 wedstrijden proberen. Nu was ook de derde helft nog lang en gezellig en kunnen zo langzamerhand de voorbereidingen beginnen. Wanneer kunnen we de schaal ontvangen en ons ongegeneerd vol laten lopen als de kampioen van de 17 klasse 13.

Tot Donderdag

2 opmerkingen:

DeNeus zei

hahaha schitterend Top stukkie klaas!

Da Guns zei

ijzersterk klazu